De tocht over het Gatun lake, het kunstmatig volgelopen Isthmus gebergte, is prachtig. Bij de Pedro Miguel sluis, die ons 8 meter omlaag brengt moeten we even wachten op de derde zeilboot. We zien 2 krokodillen langzwemmen, een beetje animatie tijdens het wachten is altijd leuk. Als de laatste van de twee Miraflores sluizen open gaat ligt ze voor ons. De Pacific! Wauw en hele nieuwe oceaan ligt er nu voor ons. Het voelt echt als een mijlpaal, een nieuw avontuur!

Via webcam's zijn we te volgen in Nederland, een raar idee. We varen nog een paar mijl door, langs de container terminals en het bouwterrein van de nieuwe sluizen. Niet veel later zien we de skyline van Panama. Bij La Playita de Amadores, aan het einde van de caseway laten we het anker vallen. Een beetje moe, maar ontzettend voldaan nemen we met onze "crew" een aankomstbiertje. Niet veel later ruimen we de autobanden en de lijnen op. De bijboot gaat het water in en John brengt Francoise, Matt, banden en lijnen terug naar de kant. Roy (Bravo) onze agent staat ondertussen al klaar en als we de 5 euro hebben betaald om onze dingy aan de stijger te mogen afmeren is het bootje zo leeg.

Roy heeft ook nieuws over m'n laptop. Hij had hem meegenomen ter reparatie. De harddisk is kapot, hij kan hem zondagochtend gemaakt komen brengen. Super z'n agent www.emmanuelagenciessa.com.

We doen nog wat boodschappen. De komende drie maanden, zijn de supermarkten erg schaars. Zondagochtend brengt Roy de laptop en wij gaan ankerop naar Isla Tobaga 7 mijl verderop. We varen weer op getijden water en moeten weer rekening houden met een kleine 3 meter verschil. We hadden verwacht dat het water hier een stuk kouder zou zijn, maar met 29,5 graden brengt dit weinig verkoeling. Isla Taboga heeft 2 gezichten. Als we aankomen op het schier- zandeilandje verbazen we ons over de zooi. Veel Panamezen komen hier in het weekend met hun bootje naartoe. Het lijkt wel een vuilnisbelt, niemand schijnt zich er iets van aan te trekken behalve wij….. We verkennen het eiland en zien gelukkig ook de gezellig gekleurde huisjes en vele bloemen, zo kan het dus ook.

Het dek ligt vol met ingepakte autobanden en 4 trossen van 38 meter lang. Zo als het er nu naar uit ziet gaan we morgen (woensdag 18 april), zoals gepland door het kanaal. Rond 17.00 uur komt de advisor aan boord en we zullen ten anker gaan net achter de Gatun locks, daar slapen en donderdag ochtend vroeg gaan we dan het meer over naar de volgende sluizen.

Zaterdag is John mee gegaan als linehandler van de Samsara een Australische boot en heeft zo de nodige ervaring opgedaan. Na negen maanden voor het eerst zonder papa viel de kids niet mee…
Afgelopen dagen zijn we druk geweest met het zoeken van ‘nieuwe linehandles’ onze zijn alweer in Nederland en Tortola. Nu hebben we Matt uit Miami, Francois uit Frankrijk en Tom uit Nieuw Zeeland bereid gevonden om mee te gaan.
So far so good.

Eric en Bernice hebben ons weer gevonden. John haalt ze met het bijbootje op. Wij blijven op de boot en uit het zicht van de Gatun Dam. Gisteren zijn we voor de tweede keer aan de voettocht naar het bezoekerscentrum van de Gatun sluizen begonnen. De eerste keer ging het bijna dicht en nu werden we door een security man als verdacht bestempeld en werd zijn baas en toen zijn baas en toen zijn baas erbij gehaald. Twee mannen (John en Willem), één vrouw en twee kinderen. Ja dat ziet er verdacht uit! Om een heel lang verhaal kort te maken. We hebben het bezoekers centrum niet gezien en hebben de boot na een tropische bui verlegd 2 mijl de rivier af, uit het zicht van de security mensen van het kanaal. Op het voordek met de afstand bediening van de stuurautomaat in ons hand en in de andere een biertje zijn we heel langzaam de Rio Chagres af gedobberd. Prachtig na z’n bui.
De volgende dag, met Eric en Bernice aan boord varen we de rivier verder af en ankeren in de riviermonding en bekijken Fort San Lorenzo. Het fort dat de Rio Chagres “af dekt” omdat dit een belangrijke handelsweg was.

Na een korte “Paas stop” en vis fileercursus in de Shelter Bay Marina zijn we met Willem, Eric en Bernice naar Portebelo gezeild. Een mooie beschutte baai met veel historie. In 1500 liep Columbus hier al rond en niet veel later was dit het centrum van het “Spaanse” goud en werd dit het terrein van Sir Fracis Drake en William Walker en Captain Henry Morgan.
We lopen door het stadje en zijn verbaasd. Het is er erg vuil en het doet weer caribisch aan. Panama een land met veel gezichten.
We varen terug naar Shelter Bay en gaan met de trein in plaats van de boot naar Panama City.
De trein en de rit zijn prachtig. We eten en slapen in Panama City en de volgende ochtend vliegt Willem naar huis en gaan wij met Eric en Bernice met taxi, bus en liftend terug naar Colon, Shelterbay marina. Maar niet voordat we nog even geshopt hebben.

“Krokodil in de haven”, in Nederland haalt die kop zeker de voorpagina van de kranten en waarschijnlijk word het in de betreffende haven op zondagmiddag erg druk met mensen die dat wel eens willen zien. Hier kijkt echter niemand er van op en ook wij beginnen al aan het idee te wennen, al was het toch wel een hele bijzondere ervaring om vanmiddag met de bijboot op 5 meter afstand van een krokodil van dik twee meter te varen! De krokodil lag wat te loeren en toen we naderden ging hij onder water, we zijn een stukje doorgevaren en na tien minuten wachten kwam hij langzaam weer naar boven en sprong uit het niets bovenop een prooi, erg indrukwekkend! Zwemmen doen we maar in het zwembad……

De haven(Shelter Bay Marina) waar we liggen is ver buiten de stad maar wel naast een nationaal park gelegen. We zien vanuit de kuip de roofvogels in de lucht zweven en als we 5 minuten wandelen staan we midden in het regenwoud waar de apen vrolijk door de bomen slingeren. Een paar dagen wachten is hier echt geen straf.

Gisteren zijn we met de taxi naar de stad Colon geweest. Eric en Bernice zijn vandaaruit met de bus vertrokken om een paar dagen de binnenlanden van Panama te verkennen en wij hebben alvast wat inkopen gedaan. Het paste allemaal maar net in de taxi maar je hebt ook best veel nodig als je drie maanden vooruit moet kopen. De rit van en naar Colon voert over de eerste sluizen van het kanaal en leidt langs het nieuwe (grotere) sluizencomplex dat ze momenteel aan het bouwen zijn. Echt ongelofelijk wat een mega bouwwerken, hier gaan we ons van de week nog eens goed in verdiepen. Voor degene die dit ook interessant vinden kijk eens op pancanal.com.  Daar is overigens ook onze doortocht te volgen maar wanneer dat gaat gebeuren is vooralsnog een grote vraag.

Inmiddels zijn alle papieren en formaliteiten geregeld en zijn we aangemeld op de wachtlijst, zaterdag was de eerste toezegging. De agent doet z’n uiterste best om nu een doorvaart voor zondag te organiseren maar liet al doorschemeren dat het zomaar nog 8 dagen kan duren. We wachten het maar af en zijn lekker druk met onze dagelijkse beslommeringen als wandelen, krokodillen en apen kijken, was, schoonmaken, school,administratie, koken etc. Al die activiteiten worden minstens elke twee uur onderbroken voor een verfrissende duik (in het zwembad), het is hier 34 graden en windstil dus we zweten er lekker op los.